Antonie van Baars
Passie, vuur, creativiteit, vakmanschap en ambachtsman
De smid aan het woord
Ik ben Antonie van Baars, 50 jaar jong. Ik heb hier in Asten mijn eigen smederij aan huis. Mijn vader is in 1977 begonnen met een smederij aan huis in het dorp. Ik liep als klein mannetje al vaak rond in de smidse van mijn vader. Er was altijd iets te zien, en dat vuur had al vroeg mijn interesse.
Ik heb na mijn HAVO een mbo opleiding gedaan, werktuigbouwkunde. Vervolgens de HTS, maar dat had ik na 4 weken wel gezien. Ik ben te praktisch ingesteld. Ik wilde smid worden. Na een stage van een half jaar bij een collega smid, ben ik bij mijn vader gaan werken.
Aangezien de smederij van mijn vader in het dorp te klein was voor ons tweeën, zijn we naar het industrieterrein vertrokken. In een bestaand pand. Dat was in 1992. In 1999 hebben we de zaak verbouwd, met o.a. een extra verdieping, een nieuwe gevel in oude stijl, en een showroom. In 2000 heb ik de smederij van mijn vader overgenomen. In 2017 bestond de Smederij 40 jaar, en zat ik 25 jaar in het vak.
Het mooiste aan mijn vak.
Smid zijn betekent voor mij mooie dingen maken van ijzer, met behulp van hamer, aambeeld en vuur. Ik werk alleen op bestelling, en naar wens van de klant. Het mooiste vind ik als ik de vrijheid krijg van de opdrachtgever om mijn eigen creativiteit in het werkstuk te stoppen. Een soort handtekening aan het werk meegeven. De meest uiteenlopende dingen van smeedijzer maak ik.
Hang- en sluitwerk, gevelversiering, traphekken en leuningen, lantaarns, interieur design, restauratie smeedwerk en nog veel meer. Een tevreden klant geeft voldoening, maar uiteindelijk wil ik zelf ook trots zijn op het resultaat.
Ik ben perfectionistisch en dus heel kritisch naar mezelf. Dus ook niet snel tevreden. Het kan altijd beter, en mooier… Ik krijg ooit opdrachten, waarvan ik niet weet hoe ik ze zal aanpakken. Daar kan ik dan letterlijk van wakker liggen. Maar tegelijk zit daar ook de grootste uitdaging in. En is dus de voldoening ook het grootst als het gelukt is. Het resultaat naar de zin van de klant, maar ook naar mijn tevredenheid.
De smid en zijn zonen
De liefde voor het vak heb ik van mijn vader meegekregen. Ik heb ook ontzettend veel van die man geleerd. Daar ben ik hem dan ook tot de dag van vandaag zeer dankbaar voor.
Ik heb zelf drie zonen, maar vooralsnog hebben zij geen interesse om smid te worden. Toch hoop ik ooit de liefde voor het vak, en mijn kennis over te dragen. Het zou zonde zijn als de complete inventaris bij het oud ijzer terecht komt..
Maar zover is het nog niet, ik kan hopelijk nog jaren zo doorgaan. Het is een mooi ambacht, wat in deze high tech tijd steeds meer waardering krijgt. De natuurlijke uitstraling van ijzer, in combinatie met ambacht en dan ook nog op maat leveren. Dat is de kracht van mijn smederij, kwaliteit leveren met eerlijk ambachtelijk handwerk.
